We worden opgehaald door Sara en rijden samen met haar naar het huis van
haar ouders waar haar oma ook woont. De zus van Sara, haar man en hun kinderen waren er ook. Zodra we de auto uitstappen worden we enthousiast gegroet door de moeder van Sara. Ze was super blij om
ons weer te zien, en liet dat ook merken (ze heeft het echt 5 keer gezegd). De oma van Sara woont boven de ouders van Sara, dus ook daar zijn we even boven geweest, de oma van Sara is ondertussen
al 92 maar wist nog steeds wie mama en ik waren.
Echt super om zo verwelkomd te worden! Julia, de moeder van Sara riep elke keer: traduci, vertaal en ging weer verder met haar verhaal en vragen.
Als verrassing had ze courgette bloemen gekocht om te bakken. De eerste keer dat ik dat gegeten had was daar. Ze liet zien hoe het beslag te maken en hoe ik ze moest bakken. Jammie wat waren ze
weer lekker;-). De mannen stonden allemaal bij de bbq om het vlees al te roosteren.
Ze had weer veel te veel gekookt en dat terwijl Sara al gezegd had dat we niet veel eten.
Imani wordt uitgenodigd om zeker een keer langs te komen / logeren als ze een keer in Italie is.
De kinderen van Luana proberen Engels te praten met Imani en Kenai wat leidt tot hilarische uitspraken:-)
Na het eten brengt Sara ons nog even langs vrienden in Manziana. Die heb ik al 11 jaar niet meer geZien. Jammer genoeg is hun dochter niet thuis. Zij is logeren bij een vriendinnetje.
Ook erg leuk om daar weer te zijn, behalve de kat vond het niet zo leuk. Ik zag dat hele beest niet en stond toen op een staart of poten, als dank kreeg ik een paar krabben terug.
Daarna lekker naar het huisje gegaan. We moesten de trein van 10 uur weer hebben richting Firenze.
Dag Bracciano en Manziana, het was leuk om er weer even te zijn.
17 /8: zo even een drankje op een terras en tijd om een stukje te schrijven.
Eergisteren zijn we vanaf Rome naar het meer van Bracciano gereisd. Het is met de trein ongeveer een uur vanaf Rome.
Behalve de inwoners is er niks veranderd aan en in het dorp. We halen de sleutel op voor het apartement. Deze ligt in het oude oude centrum naast het kasteel.
Het is een klein maar gezellig huisje.
' s avonds gaan we met de trein naar Manziana, het dorp waar ik 20 jaar geleden als au-pair heb gewerkt. Sara komt ons van het station ophalen. Sara toen 13 jaar, gaf ik bijles Engels. We hebben
als die tijd contact gehad. De laatste keer dat we haar gezien hebben was 2 jaar gelden toen ze samen met haar man op huwelijksreis was en ook in Nederland kwam. We hebben een aantal pizza's
gehaald en deze bij haar gegeten. Daarna zijn we naar het dorpsbestuur geweest. Een gezellig band heeft gespeeld en er waren wel 5 kraampjes;-).
De volgende dag zijn we naar het meer gelopen. Ik kon mij echt niet meer herinneren dat het zo een rot end was. De heuvel af met 35 graden. Aan het meer even wat gedronken en de kinderen hebben
even in het water gestaan, waarom ze niet gingen zwemmen weet ik niet.
Daarna weer naar boven. Jee nog veel erger dan naar beneden, wat een *piep* stuk.
'S middags waren we allemaal stuk van alle wandelingen en tour die we de dagen daarvoor gedaan hebben. Dus lekker uitgerust en bijgeslapen.
In de avond heerlijke.. Hamburgers gegeten. :-)
Vanavond worden we weer opgehaald door Sara. We eten gezellig bij haar ouders. Ben benieuwd wat voor lekkers ze kookt. Wordt vervolgt...
Oké ik had een heel verhaal geschreven over 12 en 13 augustus. Helaas heb ik per ongeluk deze weggegooid. Nu dus maar een beknopte versie;
De meeste mensen kennen dat wel. Het gevoel van thuiskomen in een ander land. Ik heb dat net Italië en dan voornamelijk met Rome. Als we in de taxi zitten vanaf station Termini en we rijden naar
het apartement zie ik weer wat voor geweldige stad dit is immens grote gebouwen, vervallen ruïnes, veel mensen op straat en veel, heel veel verkeer.
Het was een korte rit naar het apartement, maar met bagage geen overbodige luxe.
Ons, voor de komende 4 dagen, huisje is gezellig en zit op een geweldige locatie. Aan het Campo dei Fiori.
Het ligt centraal ten opzichte van alle belangrijke bezienswaardigheden. We hoeven hooguit 2,7 km te lopen om vanuit het apartement alles te bekijken; het altijd gezellige Trastevere, het Colosseo
en het Vaticaan. Alles is lopend te doen.
In de avond wandelen we naar Trastevere, hier vind je smalle straatjes, leuke boetiekjes en straatartiesten. Na deze wandeling gaan we wat eten aan het Campo dei Fiori.
13 aug.
Vandaag weer vroeg op want er valt veel te zien in het oude Rome. Hans en ik hebben in de ochtend al een kleine wandeling gedaan en met de kinderen wordt deze uitgebreid. Zo lopen we over Piazza
Navona, bezoeken we het Pantheon, doen we een drankje op een terras tegenover Piazza Venezia, wat trouwens overdreven duur was en liepen we richting het Forum Romanum en het Colosseum.
Er wordt een nieuwe metrolijn aangelegd oid. Overal staan lelijke gele schotten waardoor je een aantal belangrijke gebouwen niet kan zien.
Jee wat is het druk hier. Er staat een dikke rij voor het Colosseum, wachttijd 2 uur. Gelukkig heb ik voor vanavond 23 uur een tour geboekt.
Aangezien het steeds warmer begint te worden lopen we terug naar het apartement.
Zo lekker even bijgekomen. Nu lopend naar de Engelenbrug en Castel sant Angelo. Vanaf daar lopen we verder naar het Vaticaan.
Ook hier zie ik tot mijn verbazing 2 dikke rijen staan.
Het toerisme is Rome is zo gestegen dat de rijen echt nodig zijn. Wat zijn het er veel en ook voor de veiligheid zijn deze rijen in het leven geroepen.
De laatste keer dat ik hier was (2005) had je geen rijen. Je kon zo het Vaticaan in en uit lopen. Idem bij het Colosseum, oké daar moest je toen ook al betalen maar er was zeker geen rij van weet
ik niet hoe lang wachten.
In de avond keren we weer terug naar Trastevere en eten we bij een gezellig tentje, we moesten even wachten op een plaatsje, maar je krijgt een slokje prosecco of sapje aangeboden.
Ook hier weer heerlijk gegeten.
Ik loop al 2 dagen te roepen dat we thuis moeten eten, maar dat is er nog niet van gekomen????.
'S avonds nemen we een taxi richting het Colosseum voor de tour.
De tour guide vertelt over keizer Nero, de gladiatoren, Slaven en dieren. Hier zijn velen een gruwelijke dood gestorven.
Ik bleef kippen vel krijgen of zou dat ergens anders van zijn geweest?
Oké het is vakantie en je zou zeggen dat we dan uitslapen. Niets is minder waar. De wekker ging gewoon weer af om 6.30 uur. Vandaag de herkansing voor de boottocht vanaf Positano. Terwijl we naar
de veerboot lopen merken we dat het bewolkt is. Ja voor ons is dat zo normaal dat we het niet eens meteen opmerken:-(
Misschien dat het daarom minder druk is voor de veerboot.
Wanneer we bij Positano aankomen is het weer niet veel veranderd. We melden ons bij de kiosk en wachten tot onze 'skipper' Salvatore ons op komt halen.
We zitten aan boord met een Engels stel en twee stellen uit Australia. Nadat we vetrokken zijn worden de golven al iets wilder. Even verderop is er een mogelijkheid om even het water in de gaan en
een grot in te zwemmen. Imani wil niet, ik heb last van mn rug en Hans wil ook niet. Jammer voor Kenai want hij wil niet alleen. Aan de andere kant ook blij dat hij dan niet wil aangezien het water
best wel ruig is. De Engelse vrouw is moedig. Zij kan niet zwemmen en neemt zo een groen drijf ding mee, zo een die kinderen ook op zwemles gebruiken.
Als iedereen weer aan boord is gaan we weer verder. Kenai zat voor op de boot en komt nu gezellig bij ons zitten, althans gezellig... Door de golven begint hij misselijk te worden en trekt steeds
witter weg. Bovendien begint het nu ook te regenen steeds harder en harder. Imani mag binnen in de cabine zitten. Kenai wil niet en blijft bij ons. Salvatore besluit om ons meteen af te zetten bij
de haven in Amalfi.
Op straat heb je alleen maar toeterende auto's. Wel 50 mensen staan onder een bushokje om zo maar niet nat te worden van de regen. Voor ons was het al te laat. We waren al helemaal zeik en zeik
nat.
Een half uur later begon het op te klaren. Nu maar de schoenen aan trekken. Die hadden we uit gelaten omdat deze anders ook helemaal nat zouden regenen.
Amalfi heeft een belangrijke winkelstraat met allemaal (toeristische) boetiekjes. Bovenaan de straat vinden we een restaurantje waar we wat gaan eten.
Om drie uur moeten we terug zijn bij onze boot om weer terug te varen. We twijfelen of we dat wel moeten doen of dat we vanaf Amalfi de veerboot naar Salerno terug nemen.
Kenai wil wel graag terug varen met Salvatore. In het begin gaat het goed. Hij maakt grapjes en heeft weer praatjes. Totdat hij weer stiller en stiller begint te worden. En ja hoor.... ik zal
jullie de details besparen. Arme Kenai, we moeten nog wel een uurtje terug varen.
Inmiddels gaat het wat beter met Kenai, maar omdat Imani er niet tegen kan als mensen gaan overgeven... ook hiervan zal ik jullie de details besparen.
Eindelijk aangekomen bij Positano.
Ik koop kaartjes voor de veerboot terug.
De kinderen zijn lekker aan het kletsen en spelletje aan het spelen op de telefoon. Totdat ik op een gegeven moment kijk naar Kenai... en ja hoor.. we snellen ons naar de dichtstbijzijnde
prullenbak.
Door de hoge golven waren er meer mensen zeeziek geworden. Imani keek maar niet op of om en zat met haar oordopjes in om zo maar niks te hoeven horen.
Jammer geen succes geweest vandaag ondanks dat de omgeving echt prachtig was.
In de avond nog ergens gegeten. Kenai en ik hebben een pizza gedeeld en Imani had een coteletto di pollo ( een veredelde kipsnitzel) en Hans een Entrecote.
Daarna zijn we weer naar ons huisje tegen de berg op gelopen en zijn we gaan slapen omdat we ja ja.. De volgende dag (vandaag) de wekker weer op tijd af gaat.
Sorry voor alle verwarring, dit verhaal is van gisteren en vandaag komt er nog een online zodat we weer gelijk lopen.
De wekker gaat om half 7. We willen de veerboot van 8 uur halen naar het stadje Positano aan de Amalfi kust.
Het is vijf voor 8 als we daar aankomen, omdat ik nog steeds last heb van mn rug ging het lopen ook niet als te snel. Gelukkig is er ook een veerboot om 8.20. Als we die dan nemen dan zijn we nog
op tijd om met de boottocht mee te gaan die we hadden gereserveerd. Het is nm 1.15 uur naar Positano toe.
De Amalfi kust is echt prachtig. Kleine dorpjes tegen de bergen aan gebouwd.
Wij gebruiken aarde en zand om onze bomen te laten groeien, maar op rotsen kan dat dus ook. Het is echt zo mooi.
Aangekomen in Positano vervolgen we onze weg naar de kiosk van de Blue Star die de trip organiseert. Ze vraagt naar mn reservering en ik laat deze zien.
Zegt ze; mevrouw, u heeft voor morgen gereserveerd.. What?! *piep* Jammer genoeg heeft ze gelijk. Nu zie ik het ook staan. De tour had ik geboekt voor morgen. En nu? Jammer genoeg waren er geen
afzeggingen voor vandaag, anders hadden we mee gekund. Dan morgen maar weer deze kant op.
De dag hebben we tot halverwege de middag doorgebracht op een heel piepklein strandje. Daarna zijn we weer met de veerboot terug gegaan naar Salerno.
Morgen herkansing. ..
Imani:
Kenai wilde graag spaghetti eten dus zocht mama naar een restaurant waar je gewoon spaghetti kan eten (dat kan niet in veel restaurants hier). Na 10 minuten lopen zijn we aangekomen bij het
restaurant, waar we heerlijk hebben gegeten (de ober was trouwens ook heel knap). Na het eten zijn we terug gegaan en zijn we gaan slapen aangezien de wekker morgen weer vroeg afgaat.
Er komt straks nog een artikel van vandaag online :-)
Hopelijk vonden jullie het weer leuk om dit te lezen!
05:40werd ik wakker, waardoor? Een of ander kut geluid. Ik wilde keihard naar Kenai
schreeuwen om te vragen of hij het geluid wat zachter kon zetten (het stond veel te hard) tot ik me bedacht dat het wel eens m'n wekker kon zijn. En ja hoor, Kenai zegt: "Je wekker kan wel uit hoor
Imani, iedereen is al wakker". Ik moest nog even wat energie verzamelen om uit bed te komen en mijn wekker uit te zetten. Na 5 minuten wachten had ik genoeg energie om uit bed te gaan en m'n wekker
uit te zetten, en dat moest ook wel want Kenai begon alweer chagrijnig te worden. Gisteravond wilde ik mijn koffer netjes inpakken, namelijk al m'n kleding goed opvouwen en in m'n koffer leggen,
alleen is dat niet helemaal volgens plan gegaan... Ik had totaal geen zin om alles netjes op je vouwen dus heb ik al m'n kleding er maar gewoon ingegooid (oops). Vanochtend hoefde er dus alleen nog
wat laders in m'n tas, makeup, powerbank en klaar was ik.
08:08- En we zitten al bijna een uur in de trein, we moeten alleen nog tot09:23. Treinreizen zijn opzich wel leuk, als er wat te zien valt buiten (nu niet echt het geval), maar Italiaanse koekjes
maken de treinreis iets minder erg.
Tussenstop in het stadje Benevento.. Nadat we aan waren gekomen op het station hebben we de eerste beste bar bezocht voor cappuccino en een zoete Italiaanse croissant met Crema er in. Mmmmm. De
kinderen hadden trek en hebben zich tegoed gedaan aan een stuk pizza als ontbijt.
Het is een niet al te grote stad, maar erg leuk. Onderweg kreeg ik alleen weer wat meer last van m'n rug. Omdat ik of alleen all stars en sandalen mee heb besloot ik nieuwe gympen te kopen.
Kadootje van m'n ma, ik had geld mee gekregen om iets te kopen. Dus bedankt voor m'n nieuwe Adidasjes mam. Ze zijn erg leuk en lopen heerlijk! Omdat het die dag erg warm zou worden daar dachten we
naar het park te gaan. Een mooi park met prachtig uitzicht. Het genieten van het park was echter van hele korte duur. Binnen de kortste keren waren we lek gestoken, behalve Hans want die wordt
nooit gestoken. Zelfs Imani die anders ook nooit gestoken wordt, had nu 6 plekken op haar benen zitten ( tijdens het schrijven van dit stukje zijn het er inmiddels 24!)
Voordat we weer met de trein gingen hebben we nog ergens simpel, maar lekker gegeten.
Twee uur later... Eindelijk aangekomen in Salerno. Bij het station gingen we de hoek om en zaten we meteen in de stad. Een en al drukte en heel veel gezelligheid.
Het was nog wel even lopen naar het appartement, arme Imani die moest slepen met haar trolley (sorry mam ik denk niet de wieltjes het overleven). We hadden het nog zo gezegd dat het makkelijker zou
zijn als ze een rugtas zou meenemen. Zo eigenwijs als dat ze kan zijn;-)
Naar 100 keer de weg gevraagd te hebben , kwamen we eindelijk aan bij het appartement. Deze ligt in het Centro Storico (oude centrum) ergens half tegen de heuvel aan. Een wirwar van oude straatjes
hebben we gelopen voordat we daar eindelijk aankwamen.
We logeren in het huis van Marco. Hij, zijn Japanse vrouw en kinderen wonen daar normaal gesproken, maar ze gaan met vakantie dus besloten ze het huis te verhuren.
Het is een klein en super gezellig huisje met vide. Hun spullen laten de gewoon liggen, alleen hebben ze ruimte in de kast gemaakt voor onze kleding. Als Imani en Kenai kleiner waren geweest dan
hadden ze zich kunnen uitleven aan al het speelgoed dat hier ligt;-)
's Avonds maar een leuke tent gezocht om te eten. Het was de Ierse Pub Kings Cross geworden. Kenai wilde alleen frietjes dus dacht hij dan wil ik een Large portie. En Large dat deze was. Hij kreeg
m niet op! Imani portie regular frietjes waren al Large. Ze had ook nog 10 Chicken wings besteld. Erg lekker, maar ook erg veel. Hans heeft hier de lekkerste Pulled pork burger ooit gegeten. Voor
hem viel deze natuurlijk weer 'klein' uit. Gelukkig waren er nog wat Chicken wings over:-)
Daarna terug gelopen en lekker gaan slapen. De wekker gaat weer om half 7...
Hopelijk vonden jullie ook dit artikel ook weer leuk om te lezen, en jullie horen morgen weer van ons!
Er komt straks ook nog een artikel online van gisteren, we hadden namelijk geen tijd om gister wat te schrijven en online te zetten (beetje vergeten).
07:45.. En ja hoor, ik ben wakker. Eigenlijk zouden we al de treinom 07:45nemen om ergens heen te gaan (ik vraag mama zo even hoe het ook alweer heet) alleen
vonden Kenai en ik dat wel erg vroeg dus hebben we aan mama gevraagd of later ook goed was, gelukkig gaar erom 09:45weer een trein daar heen (wij geluk).
En natuurlijk niet te vergeten, mijn lieve mama is vandaag jarig ????
Mama, Kenai en Hans zijn nu naar de supermarkt terwijl ik nog lekker in m'n bed lig. Normaal ga ik wel mee maar nu heb ik echt geen zin, dus blijf ik lekker liggen totdat ze weer terug komen. Ik
heb mama natuurlijk wel gevraagd of ze koekjes mee wilt nemen (dat word mijn verslaving weer deze vakantie) want die heb ik nog niet gehad hier.
09:45- We zitten in de trein! We staan nog stil, maaaar we zitten er in. Om half 9 hebben we ontbeten en heb ik m'n eerste Italiaanse koekjes (chocolade koekjes met witte sterretjes) van dit jaar
gegeten en ze waren heerlijk.
Marcia:
Ondertussen rijdt de trein al en zijn we onderweg naar Alberobello. De rit zal ongeveer anderhalf uur duren.
In Alberobello gaan we de eerste Bar binnen. Hans en ik een caffé en Kenai en Imani een ijsje (alweer).
Alberobello staat bekend om de zgn Trulli. Een soort van ronde huisjes van kalksteen met natuurstenen daken. De muren zijn anderhalfmeter dik. Dit zorgt voor verkoeling in de zomer en verwarmt de
trullo in de winter. Een aardig vrouwtje geeft ons een rondleiding in het kleine huisje. Zij en haar man hebben hier gewoond met 15 kinderen. Alle kinderen op een soort van zoldertje onder een van
de daken. Wij vinden het als erg als onze kinderen met z'n tweeën op een kamer moeten, maar 15?!
Nadat we dachten dat we de Trulli allemaal al bekeken hadden liepen we het dorp weer in. De kinderen wilden eigenlijk al weer terug maar maar ik keek naar rechts en wat zag ik? Nog veel meer
Trulli; een heel dorp en wat zag het er gezellig uit. Overal mensen, terrasjes en heel veel Trulli. Jullie begrijpen natuurlijk wel dat ik daar nog heen wilde gaan. De kinderen waren het niet met
ons eens, maar na een lekkere panino caldo ( soort van tosti) zagen ze het wel weer zitten. Het was er supergezellig, alleen de Trulli waar hele gezinnen (met z'n 15-en) in gewoond hadden waren
veranderd in allemaal souvenirshops. Ondanks dat was het erg leuk om te zien. En de kinderen? Zij vonden het toch stiekem ook wel erg leuk.:-)
Om half 4 zijn we met de trein terug gegaan richting de stad en zijn we terug gelopen naar ons appartement. Daar hebben we ons opgefrist en omgekleed zodat we richting de winkels konden. We weten
dat we ook een h&m in Nederland hebben, maar ik kon mezelf niet tegenhouden, en ben samen met Kenai naar binnen gelopen. Het was geweldig, er is namelijk in italie SALE, bijna elke winkel heeft
allemaal kleding in de aanbieding dus dat was wel leuk. Ik heb mezelf in kunnen houden en heb niks bij de h&m gekocht, maar Kenai wel! Kenai zag een leuke trui en wilde hem graag hebben
aangezien hij in de sale was en nu 10 euro kostte inplaats van 20. Toen hij bij de kassa kwam bleek er nog meer korting op te zitten, Kenai hoefde namelijk maar 3 euro te betalen dus was zijn avond
gelijk goed.
Na de winkels zijn we gaan eten bij een restaurant in een van de zij straatjes (mama had aan een mevrouw in een winkel gevraagd waar je goed en lekker kon eten en ie raadde dit restaurant aan).
Nadat we een tafel aangewezen kregen kwam er iemand van het restaurant naar kan toe. Normaal verwacht je dan een menu kaart, maar hier ging het iets anders. De eigenaar van het restaurant had
namelijk geen menu kaarten dus vertelde hij ons gewoon wat we konden krijgen. In italie heb je meestal een voor- voor gerecht, een voorgerecht, een hoofdgerecht, nagerecht (meestal fruit) en daarna
nog wel eens koffie. Die meneer zei dat we van alles gebruik moesten maken dus: voorvoorgerecht, voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht. Ik kan jullie wel vertellen dat mama en ik een slechte
recensie achter gaan laten op tripadvisor. Het eten was niet goed, echt niet goed... Mama en ik hebben het er nu nog over hoe onbeschift die mensen daar eigenlijk waren. Onze borden werden
weggehaald op het moment dat we de laatste hap namen. Mama wilde gaan pinnen maar ook dat vond die man te lang duurde aangezien hij vertelde dat hij geen tijd kon verliezen. Nadat we hebben
afgerekend hebben zijn we gelijk naar de dichts bijzijnde ijssalon gegaan om ons vervolgens blij te maken met IJS natuurlijk!
Nu lig ik in bed en ga ik zo maar mijn koffer inpakken aangezien mijn wekker alom 05:45afgaat.... We moeten morgen namelijkom 07:15in de trein zitten om naar een andere stad te gaan.
Hopelijk vonden jullie ook dit artikel ook weer leuk om te lezen, en jullie horen morgen weer van ons!
He he daar zitten we dan, in het (radiostilte.. ben bang om te vliegen dus
ik ben even gestopt met schrijven) vliegtuig op weg naar Bari, Italie. Imani en ik zitten naast elkaar en Hans en Kenai achter ons. Imani kan even niet typen omdat ik haar hand heb vermorzeld
tijdens het opstijgen van het vliegtuig. De persoon die naast mij zit heeft altijd pech en tijdens deze vlucht is dat Imani. Ik knijp dus de hand van de andere persoon helemaal fijn en als het echt
ernstig is rollen de tranen ook nog over mijn wangen, ik ga vooruit want de tranen zijn weg gebleven.
De vlucht naar Bari duurt 2 uur en 10 minuten. We zullen dan rond 15.20 aankomen.
Nou daar ben ik weer, mijn handen zijn aardig hersteld. Ik had eigenlijk graag bij het raam gezeten maar aangezien we met z'n drieën naast elkaar zitten en er al iemand bij het raam zat in de rij
waar wij ook moesten gaan zitten is dat m niet geworden, dus zit ik nu in het midden (gelukkig maar, want mama moet tijdens het vliegen altijd 5 keer plassen dus die zit mooi bij het pad). Naar
rechts kijken durf ik nog wel omdat die meneer rechts van mij toch ligt te slapen, maar ik weet wel dat ik deze reis niet veel naar links ga kijken. Zodra ik namelijk naar links kijk, zie ik een
stelletje. Normaal heb ik daar geen problemen mee omdat ik het altijd wel schattig vind, alleen nu dus niet. Ze zitten namelijk de HELE tijd aan elkaar, en niet
alleen aanraken want zoenen doen ze nu ook al 10 minuten. Dat vind ik dan ook niet super erg, maar zodra ik er dan naar kijk, kijkt die man me met zulke grote ogen aan alsof hij een vis aan het
vangen is ofzo, sorry maar nee, thats toooo much.
De vlucht gaat best snel, nog maar 3 kwartier en dan landen we. De man rechts van mij is Italiaans en vroeg net in het Engels aan mama hoelaat we landen, dus ik zei tegen mama: "ga Italiaans praten
mam". En ja hoor, in vloeiend Italiaans vertelde ze hoelaat we gaan landen en nu hebben ze een heel gesprek en 3 keer raden wie er tussenin zit. Wel leuk, ik vind Italiaans zo'n mooie en leuke
taal, ik kan er een aantal dingen uithalen maar meer ook niet. Waar ze het nu over hebben weet ik niet, ik hoor alleen af en toe wat woorden die ik ken. Oooh ze hebben het nu over eten, dat is dat
iets wat ik wel weet (nouja ik denk dat ze het over eten hebben). Veel Italianen praten ook met hun handen, er worden allerlei gebaren gemaakt tijdens het praten (nu dus ook). Ohja ik heb het idee
dat het stelletje links van me is er achter is gekomen dat het nu te ver gaat, ik denk alleen niet dat het ze tegen houdt want ja hoor ze zijn alweer aan het zoenen. Vaak als mama iets in het
Italiaans zegt kijkt ze me aan zo van: "Ja Imani vind je ook niet?" En ik maar leuk terug lachen, terwijl ik geeeen idee wat ze allemaal verteld. Dit heeft ze nu tijdens het gesprek met de man
naast mij al 4 keer gedaan. Trouwens die man naast mij (geen idee hoe hij heet) heeft zo'n toffe zonnebril, love it!
Aangekomen op t vliegveld, met de trein naar t station gegaan en nu na 20 minuten aangekomen in ons appartement.
Na ons even omgekleed te hebben, zijn we een rondje in de stad gaan doen. En ja hoor, ik heb al weer wat gekocht, een super mooie badpak van h&m (ik hou van de sale). Daarna moest ik ook nog
even de MAC & Kiko in (kon mezelf niet tegenhouden) en heb ik alvast gekeken wat ik deze vakantie aan make up wil halen. Ook hebben we nog een ijsje gehaald (ik hou van Italiaans ijs) dus m'n
dag was weer goed.
Kenai en ik hebben net samen een pizza gedeeld (is maar goed ook want ik had m niet alleen op kunnen krijgen).
Als we hier klaar zijn lopen we weer terug naar ons appartement ommorgenochtendweer vroeg op te staan (m'n wekker gaatom 08:00).
Dit was het weer voor vandaag, en jullie horen morgen weer van ons. Nog een fijne avond! ????
